Ο δεύτερος μετά την απελευθέρωση Μητροπολίτης Αθηνών. Προηγουμένως είχε διατελέσει περίφημος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής, πρύτανις του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατά τα έτη 1852-1861 Αρχιεπίσκοπος Πατρών και Ηλείας. Από τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, αναμείχθηκε ενεργά σε φλέγοντα εκκλησιαστικά ζητήματα και είχε εκπροσωπήσει την Ιερά Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη κατά την έκδοση του Συνοδικού Τόμου με τον οποίο αναγνωρίστηκε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εξελέγη Μητροπολίτης Αθηνών την 31η Δεκεμβρίου 1861. Επί των ημερών του ανεγέρθηκε το μνημείο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ και την 21η Μαΐου 1862 τέλεσε τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Ναού των Αθηνών. Απεβίωσε αιφνίδια την 21η Ιουλίου 1862 σε ηλικία 73 ετών. Υπήρξε διακεκριμένος Ιεράρχης. «επί μικρόν μεν αρχιερατεύσας, αλλά διά της καθόλου εκκλησιαστικής δράσεώς του καταλαβών επιφανή θέσιν εν τω νεωτέρω ελληνικώ κλήρω».