Γεννήθηκε στα Καλλιγάτα Κεφαλληνίας το 1844. Υπήρξε μεγαλοπράγμων και μεγαλεπήβολος εκκλησιαστικός άνδρας, με πολλές ηγετικές ικανότητες, ακαταπόνητος και αεικίνητος, «εν αντιθέσει με την προηγηθείσαν αδράνειαν του προκατόχου του». Ανήλθε στον θρόνο των Αθηνών την 5η Ιουλίου 1889, αφού μετατέθηκε από την Αρχιεπισκοπή Κεφαλληνίας. Ως Προκαθήμενος των Αθηνών έθεσε ευθύς εξαρχής στόχο του την αναζωογόνηση της Εκκλησίας, την ηθική και πνευματική ανύψωση του κλήρου, την πάταξη ηθικών παρεκτροπών, την αξιοπρεπή συντήρησή του, εισηγούμενος, χωρίς να βρει ανταπόκριση, τη μισθοδοσία των Κληρικών από την Πολιτεία. Προώθησε την καλλιέργεια του θείου κηρύγματος, ίδρυσε την «Γερμάνειον» ιερατική Σχολή, τον «Ιερόν Σύνδεσμον» των Κληρικών και Θεολογικό Οικοτροφείο. Ανήγειρε το Συνοδικό Μέγαρο και τον Μητροπολιτικό Οίκο επί της οδού Αγίας Φιλοθέης. Απεβίωσε αιφνίδια στην ακμή της δράσης του σε ηλικία 52 ετών «μη προφθάσας να πραγματοποιήσει όσα υπό της μεγάλης αυτού δραστηριότητος και του υπέρ της Εκκλησίας ζήλου ενεπνέετο». Αποδήμησε από αυτόν τον κόσμο χωρίς τίποτα να κηλιδώνει το όνομά του και «η κατά την συνείδησιν της Εκκλησίας διαμορφωθείσα αγαθή φήμη περί αυτού παραμένει σεμνώς μεγαλοπρεπής, ως ο ποδήρης αρχιερατικός μανδύας αυτού».